هایده - سفره‌ عشق

جدائي از حد که بخواد بگذره
فاصله بين ما يه ديوار ميشه
قهر اگر با کينه سازش کنه
دل بخدا زارو گرفتارميشه
ما که با هم زندگي رو ساختيم
سفره عشقو با هم انداختيم
تکيه بهم داديمو با سادگي
گريه کنون دل رو بهم باختيم
حيفه بپايان برسه عشقمون
به مرز حرمان برسه عشقمون
مست غروره همه تاروپودم
غرور تو ارزوني وجود
اين دستاي من تو اونارو بگير
تو فاتحو من توي چنگت اسير
گريه من اگر که مقصود توست
مسکن روح تب آلود توست
اين اشکهاي من چشماتو وا بکن
مرگ غرورم رو تماشا بکن
ما که با هم زندگي رو ساختيم
سفره عشقو با هم انداختيم
تکيه بهم داديمو با سادگي
گريه کنون دل رو بهم باختيم
حيفه بپايان برسه عشقمون
به مرز حرمان برسه عشقمون

هایده - عروسک


عروسک جون فدات شم
تو هم قلبت شکسته
که صد تا شبنم اشک
توی چشمات نشسته

منم مثل تو بودم
یه روز تنهام گذاشتن
یه دریا اشک حسرت
توی چشمام گذاشتن

چه تهمتها شنیدیم
چه تلخیها چشیدیم
عروسک جون تو میدونی
چه حسرتها کشیدیم

عروسک جون زمونه
منو این گوشه انداخت
بجای حجله ی بخت
برام زندون غم ساخت

بمیره اونکه میخواسته
مارو گریون ببینه
سرای سینه هامونو
زغم ویرون ببینه

عروسک جون نگام کن
چشام برقی نداره
زمستونه تو قلبم
که هیچ گرمی نداره

باید اینجا بخشکیم
تو گلدون شکسته
نه اینکه باغبون نیست
در گلخونه بسته

دلم میخواد یه روزی بعد سالها
پرستوی سعادت رو ببینی
نمیخوام بیش از این تو صورت من
نشون یاس و وحشت رو ببینی

دلم میخواد یه روزی فارغ از غم
تبسم روی لبهامون بشینه
شاید اونروز دوباره جون بگیره
نهال آرزوهامون تو سینه

هایده - نامه


سلام ای بهترینم، هنوز عاشقترینم!
اگر از آشیونه دور دورم، غم عشقت تو قلبم مونده با من
از اون خوابی که اسمش زندگی بود، همون عشق و همون غم مونده با من

نگیر این عشقو از من که میمرم به غربت،
دلم با درد این عشق یه عمره کرده عادت
تو ویرون من یه سرگردون فلک کارش همینه،
منو رسوای عالم کرد خودش رسواترینه

ندیدی گریه هامو، نخوندی قصه هامو
به اونجایی رسیدم که گم کردم خدامو
چه بنویسم از این دنیا، به دنیا دل نبدید
فقط یک آهه و یک دم به فردا دل نبندید

هایده -‌ای قبلهٔ من

هایده - دعای سحر

هایده - دلم می‌خواد

هایده - کاشکی‌ دوست نداشتم